همین که می نویسمو...به واژه می کشم تورو
دوباره بارغم میشینه روی شونه های من
همین که میشکفی مث...یه گل میون دفترم
دوباره گرمی لبات،دوباره گونه های من
همین که میری ازدلم...قرارآخرم میشی
دوباره زخم می خورم...دوباره باورم میشه
همیشه کم میارمت همشه کم میارمت...نمیشه که نبارمت
گریه فقط کارمنه،تواشکاتوحروم نکن
به واژه ای نمی رسی اینجوری پرس وجوم نکن
فاصله ها مال منن،توفاصله نگیرازم
بمون که باورت بشه،گریه نمیشه سیرازم
همیشه کم میارمت،همیشه کم میارمت،نمیشه که نبارمت
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0